บท 289

สุขฮองเฮาทอดสายตามองพระพันปีหยางที่คุกเข่าอยู่บนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบหน้าประตู ความเกลียดชังในใจพลุ่งพล่านอย่างไร้ขอบเขต หากไม่ใช่เพราะนางทูลฟ้องฝ่าบาทเรื่องของพี่สาวซางและพี่ชายใหญ่ ตำหนักเจียวฟางก็คงไม่ถูกปิด พี่ชายที่รบชนะในแคว้นตะวันตกเฉียงเหนือก็คงได้กลับเข้าเมืองหลวง ไม่ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ