มู่ซัง: บทแปลนวนิยายจีน

มู่ซังลอยไปตามกระแสน้ำ เม็ดฝนเย็นเฉียบกระทบร่างกาย คลื่นลูกหนึ่งซัดเข้ามา นางก็หมดสติไป เมื่อแสงอาทิตย์อุ่นๆ ส่องกระทบร่าง มู่ซังลืมตาขึ้นมองท้องฟ้าสีครามสดใสอย่างเลื่อนลอย นางยังมีชีวิตอยู่ "สวรรค์ยังไม่ตัดรอนชีวิตเรา" นางคิดอย่างรู้สึกตัวช้าๆ แล้วอดยิ้มออกมาไม่ได้

"ฟื้น...