บท 73

มู่ซังมองแสงอาทิตย์อ่อนๆ ในต้นฤดูหนาวด้วยสีหน้าหม่นหมอง แสงแดดไม่แยงตา รัศมีของดวงอาทิตย์อ่อนโยนนัก มู่ซังคิดว่าแสงแดดที่ส่องลงมาบนร่างคนคงให้ความอบอุ่น เธอเท้าคางมองดวงอาทิตย์ที่ค่อยๆ ลับขอบฟ้าทีละน้อย นอกหน้าต่างบานใหญ่สามบาน กิ่งก้านของต้นไม้ตระกูลซาน (ต้นไม้ดอกในวงศ์กุหลาบ) ขดเป็นปมและขรุขระ แม้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ