บท 75

เห็นทุกคนอิดออดไม่มีใครอยากทำ นางจึงเดินอย่างรวดเร็วไปที่กระจกแต่งตัวลายนกกระจอกเกาะกิ่งบ๊วย มองดูตัวเองในกระจกทองเหลือง เห็นเพียงรอยแผลเล็กๆ ตรงหว่างคิ้ว ไม่ได้รุนแรงอย่างที่สีหน้าของพวกนางแสดงออกเลย หมู่ซังโล่งใจ แผลเป็นก็แผลเป็นไปเถอะ ฝืนไม่ได้ นางคิดในใจว่า บางทีอาจจะดีเสียอย่าง พึ่งพาไท้โฮ่ว ไร...