บท 235

กลิ่นอายเข้มข้นโชยมาปะทะใบหน้า ทำให้เซี่ยเมิ่งเมิ่งแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ จมดิ่งลงไปในความรู้สึกนั้น

เธอค่อยๆ ยื่นมือเล็กๆ ขาวนุ่มที่สั่นเทาออกไป แล้วค่อยๆ กำมันไว้

แข็งจัง! ร้อนจัง!

ความเย็นเฉียบสายหนึ่งแล่นมาจากจุดนั้น ทำให้จางอี้รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย ไม่ปวดตึงมากเหมือนเมื่อครู่

เขาอดใจไม่ไหวภายใ...