บท 295

"ไม่เป็นไร ตามสบายเลย ฉันขอกลับห้องก่อนนะ"

จางอี้ไม่ใช่คนไร้ความรู้สึก ถึงหวังซานซานจะไม่ได้ไล่เขาตรงๆ แต่ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าเขายังไม่ไป ก็คงเรียกได้ว่าไม่รู้จักกาลเทศะเกินไปแล้ว

พูดจบ เขายักไหล่พร้อมยิ้มทำท่าเท่ แล้วหมุนตัวผลักประตูออกไปทันที

จางอี้นอนอยู่บนโซฟา มองเพดานสีขาวสะอาด อดบ่นในใจไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ