บท 355

ในที่สุดเมื่อมีโอกาสคลุมเครือเกิดขึ้น จางอี้จะยอมปล่อยให้ผ่านไปง่ายๆ ได้อย่างไร

เขาจึงยิ้มขื่นแล้วแกล้งพูดว่า "ในเมื่อป้าไม่ยอม ผมก็คงต้องฉี่ราดกางเกงแล้วละ ถึงตอนนั้นก็คงต้องรบกวนป้าซักให้ผมด้วย"

พูดจบก็ปล่อยแขนของอวี่เยาที่จับไว้ตลอด

อวี่เยาถอนหายใจด้วยความโล่งอก รีบวิ่งออกจากห้องน้ำ แต่ตอนนั้น...