บท 454

เมื่อพูดจบ จางอี้ก้าวเข้าไปอีกขั้น แนบอกกำยำของเขาแนบชิดกับแผ่นหลังอันงดงามมีเส้นสายของแม่ยายเขา พลางเป่าลมร้อนข้างใบหูอันประณีตที่เริ่มกลายเป็นสีชมพูระเรื่อว่า "ถ้าไม่ได้ใส่อะไรเลยคงจะดีกว่านี้!"

คำพูดนั้นทำให้อวี๋เหยาที่กำลังมึนเมาได้สติกลับมาทันที เธอรู้สึกถึงมือใหญ่ร้อนผ่าวที่กำลังลูบไล้ความอวบ...