บท 536

เวลาไหลผ่านไปทีละนาที ทีละวินาที จางอี้ที่จมดิ่งอยู่ในห้วงสุขอันบรรยายไม่ได้ ออกแรงกระแทกหนักขึ้นเรื่อยๆ ราวกับอยากจะดันตัวเองเข้าไปในร่างของอวี่เฟยให้ได้

ส่วนอวี่เฟยถูกปลุกเร้าจนเคลิบเคลิ้ม จิตวิญญาณแทบจะล่องลอยไปไหนต่อไหนแล้ว มือน้อยทั้งสองโอบรอบเอวหนาของจางอี้ ใบหน้าซุกอยู่กับหมอนอิง ส่งเสียงคราง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ