บท 820

"แต่ว่า..." หยูจิงจิงหน้าแดงก่ำมองจางอี้แวบหนึ่ง จางอี้ยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึม ไม่แสดงอาการผิดปกติแม้แต่น้อย

"งั้น...ก็ได้ค่ะ! ขอรบกวนด้วยนะคะ" หยูจิงจิงกัดริมฝีปากก่อนจะพยักหน้าในที่สุด

จางอี้ได้ยินคำตอบก็ดีใจจนแทบทนไม่ไหว รีบปีนไปนั่งประจำที่อย่างคล่องแคล่ว

ตอนนั้นหยูจิงจิงส่ายสะโพกเบาๆ "คุณครูจ...