บท 104

รู้เย็นกับจิ่นมอทั้งสองคนดูเหมือนจะมีแต่กันและกันในสายตา จนกระทั่งฉุนจิ้งยืนตากลมอยู่นานมาก จิ่นมอถึงได้นึกขึ้นได้ถึงจุดประสงค์หลักของการมาครั้งนี้ เขาค่อยๆ ผลักรู้เย็นออกเล็กน้อย เปิดช่องว่างให้รู้เย็นมองเห็นฉุนจิ้ง

ฉุนจิ้งมองเห็นสีหน้างุนงงและตื่นตระหนกของรู้เย็นอย่างชัดเจน เขายิ้มมุมปากเล็กน้อยเ...