บท 143

ชุนจิ่งยกเท้าจะก้าวเข้าประตู แต่ถูกรุ่ยรุ่ยดึงแขนไว้

รุ่ยรุ่ยจับแขนชุนจิ่งไว้แน่น เหลียวมองสภาพรกร้างที่พบเห็นตลอดทาง ในใจมีลางสังหรณ์ไม่ดี "ตลอดทางสกปรกมอมแมมขนาดนี้ ทำไมถึงมีโรงเตี๊ยมหรูหราผุดขึ้นมาได้ล่ะ?"

ชุนจิ่งเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มองตามสายตาของเธอแล้วพยักหน้า

รุ่ยรุ่ยชำเลืองมองใบหน้าชราท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ