บท 184

แสงอาทิตย์ในฤดูหนาวช่างอบอุ่นอ่อนละมุน ชวนให้คนเกียจคร้านราวกับแมวน้อย ฉุนจิ้งยืนกอดอกบนหน้าผา อาบแสงอาทิตย์ ขมวดคิ้วเล็กน้อยมองเมืองเบื้องล่าง ซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยเมฆหนาทึบ แสงอาทิตย์ไม่อาจส่องผ่านลงไปได้แม้แต่น้อย

ยามเที่ยงผ่านพ้นไปแล้ว พื้นที่ว่างเปล่าที่สร้างขึ้นด้วยคาถาลับนั้นเกือบสมบูรณ์แบบ ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ