บท 206

หิมะตกหนักตลอดทั้งคืน กองสูงครึ่งฟุตบนขอบหน้าต่าง ความหนาวเย็นแทรกซึมเข้ามาตามรอยแยกของบาน ขณะที่เหงื่อผุดซึมที่ขมับของฉุนจิ้ง เขาลืมตามองเพดานห้องสูงทะมึนที่แม้แสงแดดยามเที่ยงวันก็ไม่อาจส่องทะลุความมืดมิดได้ รู้สึกราวกับมีก้อนหินมหึมาทับอยู่บนอกจนหายใจไม่ออก

ครู่หนึ่งผ่านไป เขาทนไม่ไหวจึงหันไปมองเ...