บท 33

ผลงานแปล

"เดี๋ยวก่อน" จิ่นโม่รีบยกมือขึ้น มองขวดยาสี่ห้าใบในมือของอีกฝ่าย พูดด้วยความเสียดาย "แค่ขวดเคลือบสีแดงนั่นก็พอแล้ว"

ฉุนชะงักไปครู่หนึ่ง ร้อง "อ้อ" แล้วหยิบขวดยานั้นมาโรยให้จิ่นโม่ จากนั้นก็กำชับว่า "ตอนนี้เจ้าอย่าแสดงสีหน้าอะไรมากนัก ทำหน้าเฉยๆ ไว้ดีที่สุด!"

"ขวดพวกนั้นหมดแล้วเหรอ?" จิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ