บท 2493

ขาวจั๊วะ... ก้นลูกพีชกลมกลึง...

ตาของผมเป็นประกาย... โครกคราก...

ใครจะไปคิดว่าพอหลี่กุ้ยหลานทับลงบนขาแบบนี้ ท้องของเธอก็ส่งเสียงร้องขึ้นมาทันที เสียงนี้ฟังดูปกติ แต่ไม่ควรจะเกิดขึ้นในตอนนี้เลยสักนิด ทำเอาผมถึงกับชะงักไป

ตามปกติแล้วป่านนี้น่าจะกินข้าวเย็นกันแล้ว งั้นก็คงเป็นเพราะไม่สบายท้อง พอคิดถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ