บท 315

สองคนแม้จะเป็นคนละคนกัน แต่กลับพูดเป็นเสียงเดียวกัน ท่าทางราวกับว่าพวกเขาได้ซ้อมกันมาก่อน ชายแผลเป็นฟังจนตะลึง ไม่นึกว่าข้างกายตนจะมีคนมีฝีมือแบบนี้ ส่วนซังกวนวั่นเอ๋อร์เมื่อได้ยินคำเปรียบเทียบหยาบคายเช่นนั้น ก็อดที่จะหัวเราะคิกออกมาไม่ได้ "เชอะ อะไรกัน บอกว่าปล่อยพวกนายเหมือนปล่อยผายลม ช่างหยาบคายเ...