บท 19

"แล้วอยากให้พี่สวมให้ดูไหมล่ะ" แววตาของหวังฉินเปี่ยมด้วยความขบขัน น้ำเสียงเริ่มมีเชิงยั่วเย้า ผมหัวเราะอย่างกล้าๆ "จริงเหรอครับ?"

"ฝันไปเถอะ!" หวังฉินชายตามองผมอย่างมีเสน่ห์ แล้วหยิบปากกาจากไหล่ผมมาเซ็นชื่อแกรกๆ จากนั้นก็อุ้มของเดินเข้าห้องไป "ไปทำงานต่อเถอะ พี่จะลองความรู้สึกนี้สักหน่อย"

ผู้หญิงค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ