บท 567

ผ้าปูที่เปียกชื้นด้วยน้ำรักของเราสองคน เหยาเหยาโอบกอดฉันแน่น ใบหน้าเธอฉายรอยยิ้มบางเบา เม็ดเหงื่อผุดพราวทั่วกาย ลมหายใจถี่รัว ความร้อนจากร่างของฉันแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอ

ฉันทิ้งตัวลงบนร่างของเหยาเหยาอย่างอ่อนแรง ใบหน้าแนบชิดอกอิ่มของเธอ สัมผัสได้ถึงหัวใจที่เต้นช้าลงทีละนิด ขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงน้...