บท 127

วันรุ่งขึ้น

ยามค่ำ

ความมืดมิดปกคลุมสองข้างทาง ไร้น้ำค้างถือตะเกียงน้ำมัน ส่วนสุ่ยเอ้อร์กำลังกะเทาะเมล็ดแตงอยู่ เสียงกะเทาะดังกระทบความเงียบในความมืด

ไร้น้ำค้างเบ้ปาก "หยุดกินได้มั้ย ฉันฟังแล้วขนลุก รู้สึกเหมือนจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นน่ะ"

สุ่ยเอ้อร์กลอกตา "พูดอะไรให้มันเป็นมงคลหน่อยไม่ได้หรือไง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ