บท 224

"ได้" หลินฮ่าวพยักหน้า ก่อนจะเดินนำไปข้างหน้า

ทั้งสองค่อยๆ ย่องไปอย่างระมัดระวังเป็นระยะทางหลายร้อยเมตร พอเลี้ยวโค้งหนึ่ง ด้านหน้าก็สว่างวาบขึ้นมาทันที แสงจ้าจนแสบตา

"เป็นทางออกจริงๆ ด้วย" หลินฮ่าวเร่งฝีเท้า เดินออกจากปากถ้ำ แต่ด้านหน้ากลับเป็นม่านน้ำผืนหนึ่ง เขาใช้มือแหวกม่านน้ำนั้นออก แล้วเหลือบ...