บท 360

ฉินเสวียเพิ่งหันหลังเดินจากไป ร่างของเฉียวอวี่ที่นอนอยู่บนหาดทรายส่งเสียงครืดครางในลำคอ ปากบ้วนน้ำออกมาสองครั้ง ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองเห็นหลินห่าวกำลังจ้องเธออยู่ด้วยดวงตากลมโต เฉียวอวี่รู้ว่าหลินห่าวเป็นคนช่วยชีวิตเธอไว้

"คอก คอก... ขอบคุณนะคะ" เฉียวอวี่ใช้มือยันพื้นค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง

"อืม ไม่เป็นไร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ