บท 745

ไม่นานนัก เสียงฝีเท้าที่ดังชัดเจนตามระเบียงทางเดินค่อยๆ ใกล้เข้ามา กู้หมิงชวงเคาะประตูห้องทำงาน

"หมิงชวงเหรอ เข้ามาสิ"

ฮวาม่านอวี้นั่งไขว้นิ้วชี้ทั้งสองข้าง วางข้อศอกบนโต๊ะ รอจนกู้หมิงชวงผลักประตูเข้ามา เธอก็ยิ้มถามว่า "นั่งสิ พวกคุณกลับมาเมื่อไหร่ ทำไมไม่โทรมาบอกฉันก่อนล่ะ"

"เรากลับประเทศเมื่อคื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ