บท 1166

ผมยิ้มอย่างจนใจ

จินไฉเหยียนกลับรู้สึกเขินอาย เธอไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แล้วเข้ามานั่งข้างๆ ผมเอง ก่อนจะมองดูบาดแผลที่หลังของผม

กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวของจินไฉเหยียนลอยมาเข้าจมูก ทำให้ผมรู้สึกเคลิบเคลิ้ม โดยเฉพาะวันนี้ที่เธอสวมชุดทำงานที่ทำให้ทิวทัศน์อันงดงามตรงหน้าอกของเธอเผยให้เห็นเป็นบางๆ สายตาของผมเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ