บท 316

ผมที่หลบอยู่คนเดียวในห้อง มองร่างกายที่ยังไม่ยอมสงบลงหลังจากถูกยั่วโดยแม่ลูกลี่เสี่ยวเสวีย ได้แต่ขำในใจอย่างขมขื่น

ขณะที่ผมกำลังคิดจะจัดการด้วยตัวเอง ลี่เสี่ยวเสวียก็พรวดพราดเข้ามาในห้องอย่างกะทันหัน

เธอมองเห็นอวัยวะที่กำลังตั้งตรงของผมแล้วชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากพูด

"คุณเจ้าของห้อง คุณบอกว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ