บท 107

“อืม” กาวหยางตอบกลับอย่างขอไปที แล้วส่งคนไปที่ประตู โดยไม่ลงจากรถเลย หมายความว่า คุณไปได้แล้ว “พี่กาวหยาง…” ไป๋มู่เหยามองหน้าเย็นชาของเขา แล้วเผลอจับมือเขา “ขอโทษนะคะ คืนนี้ทำให้คุณต้องเสียเงิน เดี๋ยวฉันจะคืนเงินส่วนที่เกินให้คุณ…”

เธอไม่มีเงินมากขนาดนั้น แค่พูดไปเท่านั้นเอง

“ไม่ต้อง” กาวหยางมองเธอ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ