บท 132

หูลินเฉวียนหัวเราะเยาะ ไม่ฟังคำอธิบายของพวกเขา “เธอก็สามารถจำแบบทั้งหมดไว้ในหัว แล้วค่อยๆ วาดออกมาแต่ละวัน ทำเป็นว่าเธอมีผลงานจริงๆ”

“ฉันไม่ได้ทำแบบนั้น…” หยินปั่นปั่นพูดไม่ออก น้ำตาไหลด้วยความรู้สึกเสียใจ “ทั้งหมดนี้ฉันวาดเอง ถ้าจะบอกว่าลอกเลียนแบบ ก็ต้องเป็นพวกเขาที่ลอกผลงานของฉันก่อน!”

หูลินเฉวีย...