บท 160

เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ โอยานไม่คิดจะรับมัน “ฉันมีเอง”

“รับไปเถอะ” หลี่อี้หานยัดบัตรเข้าไปในมือเธอ “ใช้ได้ตามใจชอบ อย่ามีความรู้สึกกังวล”

“ฉันใช้ไม่หมดหรอก”

“งั้นก็เก็บไว้ ถ้าเธอแต่งงานแล้ว พี่ชายจะให้เพิ่ม” ดวงตาของหลี่อี้หานอ่อนโยนลง “ถือว่าเป็นเงินค่าขนมจากพี่ชาย”

หลี่อวี่ซารู้สึกโกรธมาก!

เงินค่าขนม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ