บท 252

ไป๋มู่เหยาตัดสินใจไม่คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป

“เหยาเหยา ใบหน้าของเธอเป็นอะไรไป?” ภายใต้แสงแดดจัด ซวี่ไอฉินสังเกตเห็นรอยฝ่ามือชัดเจนบนแก้มขวาของเธอทันที และคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น “เมื่อกี้ตอนที่ฉันยังไม่ถึงห้าง โอวเหยียนตบเธอใช่ไหม?”

“ไม่…” ไป๋มู่เหยาก้มขนตายาวลงและพูดด้วยความน้อยใจ “ฉันเองที่ไม...