บท 253

“ไม่มีเงินจ่ายยังกล้าไปเดินห้าง?” โอวหยานยิ้มเยาะมุมปาก มองไปที่กล่องของขวัญในมือเขา

“นี่…” ไป๋เจิ้นไห่พูดติดๆ ขัดๆ สองวินาทีแล้วพูดว่า “นี่เป็นเงินเก็บสุดท้ายของพ่อ พ่อบอกว่า ตราบใดที่พ่อยังมี พ่อยินดีให้ทุกสิ่งกับเธอ!”

เมื่อเห็นโอวหยานไม่เชื่อ ไป๋เจิ้นไห่จึงเสริมว่า “เมื่อกี้ในห้างเธอก็เห็นแล้วว่า...