บท 301

หลี่เยว่เอ๋อไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นนั่ง ร่างกายยังคงอยู่ในท่าล้มลง หายใจหอบแรงๆ อยู่พักใหญ่กว่าจะลุกขึ้นยืนได้อย่างยากลำบาก มือสั่นๆ เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือกลับคืนมา

แต่สวี่อ้ายฉินไม่มีทางใจดีคืนโทรศัพท์ให้หรอก เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว หัวเราะเยาะเย้ย “อยากได้เหรอ? ฉันไม่ให้หรอก!”

คุณยายโกรธมาก กว่า...