บท 333

อาโอะคิที่นั่งอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงจูบของพวกเขาอย่างชัดเจน ครั้งนี้ไม่มีความทรมาน ไม่มีการลงโทษ แต่กลับมีความรู้สึกปลื้มปิติของแม่ที่มีลูกชาย...

คุณเฉินรอคำนี้มานานแล้ว...

ทำไมเขาถึงรู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาล่ะ...

"พอแล้ว ปล่อยได้แล้ว"

ซือเย่เฉินหยุดจูบหลังจากจูบไปนาน เขามองเธอด้วยความรัก "ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ