บท 474

“ใช่เลย ไม่งั้นเจ้า จางจวี คงจะหยิ่งจนหางชี้ขึ้นฟ้า” หลันอี๋หัวเราะ “คุณอู๋เหยียน ขอบคุณจริงๆค่ะ”

“ไม่ต้องเกรงใจ” อู๋เหยียนพูดถึงตรงนี้ ก็ได้ยินเสียงคนเรียกเธอ

“เหยียนเหยียน ทำไมตื่นเช้าจัง?”

คนที่ลงมาคือ หลีเซิน เมื่อคืนเขาเห็นไฟในห้องอู๋เหยียนดับตอนตีหนึ่ง...

ไม่คิดว่าวันนี้จะตื่นเช้าได้ขนาดนี้

“ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ