บท 612

“ไม่ต้องแล้วคุณยาย...”

“รับไว้เถอะ”

เพราะมีหลีหยู่ซาอยู่ข้างๆ จวงเพ่ยหลานจึงไม่พูดมาก แต่ยัดกล่องไม้เล็กๆ ลงในมือของโอวหยานอย่างแรง

“กลับบ้านแล้วค่อยดู...”

“ขอบคุณครับคุณยาย”

โอวหยานหันไปมองซ่งเฉียวอิงและคนอื่นๆ “เราจะไปแล้วนะ?”

“แม่, ต้องดูแลสุขภาพดีๆนะคะ มีเวลาจะมาหาแม่...” ซ่งเฉียวอิงบอกลามารดาด้...