บท 397

มือของเฉินซื่อที่จับเอวของเธอแน่นขึ้นอีกนิด หลังจากผ่านไปสักพักก็ปล่อยเธอออกมาและจัดผมที่ยุ่งเล็กน้อยให้เธอ พร้อมพูดเบาๆว่า "ไปกันเถอะ"

เปิดประตูลงจากรถ ซูอี้หนิงจับมือเฉินซื่อเดินเข้าไป

เวินลี่เจ๋อและเจียงหยู่เวยยืนต้อนรับแขกที่หน้าประตู เห็นเฉินซื่อและซูอี้หนิงเดินเข้ามาจากระยะไกล

ซูอี้หนิงสวมชุดร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ