บท 412

สบตากับดวงตาใส ๆ ของเต้าหู้ หัวใจของซูอี้หนิงก็เหมือนจะละลายเป็นน้ำ พยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดว่า "ได้"

"ขอบคุณค่ะ แม่!"

เต้าหู้ดีใจจนกระโดดโลดเต้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

หลังจากเล่นกับเต้าหู่อีกสักพัก ป้าเฉียนก็พาเต้าหู้ไปอาบน้ำและนอนหลับ

ซูอี้หนิงก็ลุกขึ้นตั้งใจจะออกไป แต่ถูกเสิ่นซื่อกอดเอวแล้วดึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ