บท 413

ดวงตาของเสิ่นอี๋ซิ่วหดตัวลงทันที แววตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและตกใจ

หญิงสาวหลับตา ขนตาที่ละเอียดเหมือนพัดเล็กๆ สั่นไหวเล็กน้อยเหมือนผีเสื้อที่กำลังจะบิน

สายตาของเสิ่นอี๋ซิ่วค่อยๆ ลึกซึ้งขึ้น ยื่นมือจับเอวของหญิงสาวแล้วกลายเป็นฝ่ายรุก

จูบสิ้นสุดลง ฉือเวยเหนื่อยจนหายใจไม่ทัน ร่างกายไร้เรี่ยวแรงนอนทับบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ