บท 436

“เสิ่นซื่อ ขอบคุณนะ”

เธอเงยหน้ามองเขา น้ำตาในดวงตาเธอเป็นประกาย

คำขอบคุณนี้ ไม่เพียงแต่ขอบคุณเขาที่ช่วยเหลือเธอหลายครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ยังขอบคุณที่เขารักเธอเสมอมา ไม่เคยยอมแพ้ แต่เลือกเธออย่างแน่วแน่

เสิ่นซื่อยื่นมือมาเช็ดน้ำตาที่มุมตาของเธอ เสียงอ่อนโยนมาก “คนโง่ เมื่อเทียบกับคำขอบคุณ ฉัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ