บท 145

ยามเช้ามืด รถของลู่เจ๋อจอดอยู่หน้าอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง

หิมะขาวโพลน

คนที่รออยู่ชั้นล่างดูกระวนกระวายเป็นพิเศษ พอเห็นลู่เจ๋อก็โผเข้าหา อดใจไม่ไหวที่จะกอดเขาไว้แล้วพึมพำเสียงเบา: "คุณลู่ ฉันกลัวมากเลยค่ะ! เมื่อกี้เหวินเหวินกินยานอนหลับไปสี่เม็ด ฉันคิดว่าเธอจะเป็นอันตรายถึงชีวิตเสียอีก..."

ลู่เจ๋อเอื...