บท 179

ในห้องผู้ป่วย ผนังเป็นสีชมพูอ่อน ให้ความรู้สึกอบอุ่น

เสี่ยวลู่เหยียนยังคงอ่อนเพลีย

เธอนอนพิงหมอนสีขาวสะอาด เป็นครั้งแรกที่เธอถามเฉียวซวินด้วยความเป็นกังวลว่า “แม่คะ หนูจะตายไหมคะ?”

เฉียวซวินรู้สึกเสียใจ แต่ต่อหน้าลูก เธอก็พยายามอดกลั้นอย่างเต็มที่

เธอยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “แน่นอนว่าไม่จ้ะ!”

เสี่ย...