บท 188

เฉียวซวินมองเขาอย่างเหม่อลอย

สักพัก เสียงของเธอแหบพร่าเล็กน้อย: “ลู่เจ๋อ เราไม่ได้มีอะไรกัน”

“เรามี!”

เขาเข็นรถเข็น ค่อยๆ มาอยู่ข้างๆ เธอ น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนและสงบ เหมือนกับพายุฝนที่เพิ่งหยุดตก: “ถึงแม้จะไม่ได้ทำจนสุด แต่เธอก็ยังมีโอกาสตั้งครรภ์”

ลู่เจ๋อยื่นขวดยาให้เธอ

เฉียวซวินรับมาด้วยมือที...