บท 28

ลู่เจ๋อมองเธอจากมุมสูง

มองปีกจมูกเล็กๆ ของเธอที่ขยับไหว มองท่าทางที่เธอค่อยๆ จมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์

เมื่อเขาทำได้ดี เธอก็จะเผลอตัวโอบไหล่ของเขา หอบเบาๆ อยู่ข้างคอของเขา... ก็ต่อเมื่ออยู่ในห้วงอารมณ์เท่านั้น ใบหน้าเล็กๆ ของเธอจึงจะไม่เย็นชาขนาดนั้น ถึงจะกลับมามีชีวิตชีวาสดใส

ราวกับเฉียวซวินในอดีต...