บท 297

เมิ่งเยียนมองไปที่หน้าต่าง

เฉียวสือเยี่ยนยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของเขาดูมืดครึ้ม สบตากับเธอ

เธอพูดกับป้าจางเบาๆ ว่า: “ไม่เกี่ยวกับป้าหรอกค่ะ! ถ้าคิดจะทำจริงๆ ต่อให้มีป้าจางสิบคนก็กันไม่ได้หรอก… ต่อให้วันนี้กันได้ พรุ่งนี้ก็กันไม่ได้อยู่ดี!”

ป้าจางกระทืบเท้า: “นังผู้หญิงแซ่ฉินนั่นมันร้ายกาจเกินไป! ต...