บท 381

ลมวสันต์พัดพาให้เคลิบเคลิ้ม กระเบื้องหลากสีพลันแตกร้าว

ใต้แสงสลัว ใบหน้าของเฉียวสือเยี่ยนปรากฏแววสิ้นหวังหมดอาลัยตายอยาก ในชั่วพริบตานั้น เขาคิดเรื่องมากมายเหลือเกิน...

เขากำลังคิดว่า ที่แท้เมิ่งเยียนไม่ใช่ลูกสาวของคนนั้น

เขากำลังคิดอีกว่า จริงๆ แล้วเขาสามารถมีความสุขได้ เสี่ยวเยียนไม่เคยเป็นลูกสาวข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ