บท 40

ในห้องทำงานเงียบสงัด

ฝ่ามือเรียวยาวของเมิ่งเยี่ยนหุยที่สวมนาฬิกาทองคำ กำลังถือนามบัตรแพลทินัมใบหนึ่ง ซึ่งมีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของเขาอยู่

เฉียวซวินรับมันมาอย่างแผ่วเบา

เธอมองเขาอยู่นานก่อนจะถามเสียงเบา “ทำไมถึงช่วยฉันคะ? ทนายเมิ่ง ฉันนึกว่าคุณจะเข้าข้างลู่เจ๋อมากกว่าเสียอีก”

เมิ่งเยี่ยนหุยไม่ได...