บท 510

ที่คฤหาสน์ตระกูลเฉียว บรรยากาศคึกคักมีชีวิตชีวาทั้งหลัง

เมิ่งเยียนจับมือเฉียวฮวน พูดไม่ออกด้วยความตื้นตันอยู่นาน ในที่สุดก็เค้นคำพูดออกมาทั้งน้ำตาว่า “กลับมาก็ดีแล้ว! กลับมาก็ดีแล้ว”

เธอดีใจและเสียใจอย่างสุดซึ้ง จึงเบือนหน้าหนี สักพักใหญ่จึงควบคุมอารมณ์ได้

เฉียวฮวนเข้าใจความรู้สึกของเธอดี

เธอซบไหล่เ...