บท 535

ประมาณห้านาทีต่อมา เฉินอันอันก็กลับมาจากสวนหลังบ้าน

เธอสวมเสื้อโค้ทผ้าวูลเนื้อบางสีเทาอ่อน ในอ้อมแขนอุ้มช่อดอกไม้สดขนาดใหญ่ ซึ่งล้วนแต่เป็นดอกไม้ที่เพิ่งตัดมาจากเรือนกระจกในบ้าน งดงามอรชรยิ่งนัก มีคนรับใช้เตรียมแจกันปากกว้างเท่าชามมารออยู่แล้ว

“เลิกงานแล้วเหรอคะ?”

เฉินอันอันเอ่ยกับสามีราวกับภรรยาที่...