บท 663

ลมกลางคืนพัดโชยมา

หางตาของเฉินจิ่วเยว่ชื้นเย็น เธอเอื้อมมือไปสัมผัสเบาๆ กลับกลายเป็นน้ำตาทั้งหมด...

เธอยืนอยู่ท่ามกลางความมืดมิด มองไปยังทิศทางที่ลู่ฉวินจากไป พลางหวนคิดถึงอดีตระหว่างพวกเขาทั้งสองซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งทั้งร่างราวกับอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง

เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้นเบาๆ——

เฉินจิ่...