บท 665

ยามเย็น ลู่ฉวินพาเสี่ยวไม่เลิกงาน พอลงจากตึกก็ได้กลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา

ลมพัดโชยมาอย่างอ่อนโยน ทำให้เขาอดนึกถึงประโยคที่ว่า –

กลิ่นหอมละมุนโชยมากับสายลม ฤดูใบไม้ผลิ ณ ดอกสาลี่

กิ่งดอกสาลี่กิ่งหนึ่งยื่นเลยออกมาเหนือรถเบนท์ลีย์สีดำ ขาวบริสุทธิ์ดุจหิมะ งดงามยิ่งนัก... เสี่ยวไม่ยื่นมือเล็กๆ ออกไปหวังจะค...