บทที่ 307 ฉันไม่ต้องการผลักดันคุณ

ไลลาร้องไห้ออกมา ปลดปล่อยอารมณ์ที่เธออัดอั้นไว้เนิ่นนาน ซามูเอลลูบไหล่เธอเบาๆ "ผมรู้ว่าคุณผ่านอะไรมาเยอะ ร้องไห้ออกมาให้หมดก็ได้นะ ไม่เป็นไร" คืนนั้น ไลลาเผลอหลับไปในอ้อมแขนของซามูเอล พบกับความสงบสุขที่เธอโหยหามานาน เมื่อเธอตื่นขึ้น ก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาของซามูเอล ดวงตาของเขาเป็นประกายพร้อมรอยยิ้มงด...